نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار دانشکده شهید محلاتی
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
امنیت اجتماعی از نیازهای ضروری انسان است و زندگی انسان درمیان اجتماع و وصول به کمال و رشد و موفقیتش و رسیدن به حقوق مختلف در گروی امنیت اجتماعی است که امنیت اجتماعی هم مساوی با کاهش یا فقدان تهدیدها و آسیبهای مختلف اجتماع است. دانش امنیت از عصر ظهور اسلام مورد توجه بوده و فقه امنیت نیز متاثر از عناصری مانند مصلحت جایگاه بی بدیلی در فقه امامیه دارد. پژوهش حاضر با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش توصیفی و تحلیلی،چگونگی تأثیر عنصر فقهی مصلحت در تولید نظریه امنیت اجتماعی در فقه را بیان و با تأکید بر دیدگاه امام خمینی ضمن اثبات متکفل بودن این عنصرمهم برای تولید نظریه در فقه امنیت،کاربرد انواع مصلحت برای استنباط فقه امنیت را بررسی و به این نتایج دست یافته: دو رویکرد سنتی(دولت محور و قدرت محور) و مدرن(جامعه محور وهویت محور) در امنیت اجتماعی تاثیر مصلحت را در استنباط و تولید نظریه آشکار میکند؛ امنیت علاوه بر جنبه درون فقهی جوانب برون فقهی داشته و امام خمینی در محورهای امنیت مردم، امنیت نظام، امنیت رهبری و اهداف امنیتی حکومت بدان پرداخته است. نظریه بومی امنیت اجتماعی از مباحث فقهی زیر قابل استخراج است: نهاد نظارتی بیرونی و امر به معروف و نهی از منکر، فقه الدعوه، اصل النصیحه لائمه المسلمین و مشورت در سیاست و حکومت، قاعده حفظ نظام، نهاد اطلاعاتی و قاعده تعاون. روش امام خمینی در ارائه نظریه فقه امنیت،فقه جواهری و ارتباط مستقیم بین فقه با مصالح اجتماع و امنیت اجتماعی است .
کلیدواژه‌ها [English]
)