سلیمانی, مرتضی, سلیمانی, یاسر. (1396). بررسی ورود به حریم خصوصی در فعالیتهای اطلاعاتی-امنیتی در چارچوب اصول و قواعد فقهی. کاوشی نو در فقه, (), -. doi: 10.22081/jf.2018.65263
مرتضی سلیمانی; یاسر سلیمانی. "بررسی ورود به حریم خصوصی در فعالیتهای اطلاعاتی-امنیتی در چارچوب اصول و قواعد فقهی". کاوشی نو در فقه, , , 1396, -. doi: 10.22081/jf.2018.65263
سلیمانی, مرتضی, سلیمانی, یاسر. (1396). 'بررسی ورود به حریم خصوصی در فعالیتهای اطلاعاتی-امنیتی در چارچوب اصول و قواعد فقهی', کاوشی نو در فقه, (), pp. -. doi: 10.22081/jf.2018.65263
سلیمانی, مرتضی, سلیمانی, یاسر. بررسی ورود به حریم خصوصی در فعالیتهای اطلاعاتی-امنیتی در چارچوب اصول و قواعد فقهی. کاوشی نو در فقه, 1396; (): -. doi: 10.22081/jf.2018.65263
بررسی ورود به حریم خصوصی در فعالیتهای اطلاعاتی-امنیتی در چارچوب اصول و قواعد فقهی
2پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز تحقیقات میان رشته ای علوم انسانی و اسلامی دانشگاه امام صادق (ع)
چکیده
جمهوری اسلامی ایران با معرفی الگوی نظام اسلامی سازمان اطلاعات، همواره با این سوال مواجه بوده که در چارچوب موازین شرعی، حدود و ثغور ورود به حریم عمومی و خصوصی افراد چگونه است؟ پژوهش حاضر با بهره گیری از روش پژوهش تحلیلی توصیفی و استناد به مبانی عقلیِ برهانی و نقلی وحیانی به بررسی موضوع در چارچوب اصول و قواعد فقهی میپردازد. باید گفت با تفکیک رضایت شخصی از رضایت نوعی، در دخالتهای دولتی نیاز به رضایت شخصی وجود ندارد و این حق برای سازمانهای اطلاعاتی وجود دارد که افراد مظنون را مورد بازرسی قرار دهند، ولی برای دخالتهای شخصی ضرورتا به رضایت شخصی نیاز بوده و در اثر مخالفت نقض حریم خصوصی مجاز نیست.با بررسی اصل عدم ولایت، اصاله الاحتیاط، اصاله الاباحه و اصاله الجواز، میان مقتضای اصل در دخالت اشخاص حقیقی و اشخاص حقوقی تفاوتی دیده نمیشود و شهروندان و حاکمان درباره آن حکم یکسانی دارند، لذا نقض حریم خصوصی از سوی هیچکدام جایز نبوده و در هر مورد نیاز به دلیل است. همچنین در قالب قلمرو تکالیف دولت اسلامی و در قالب ادله (نفع عموم) معیار گویا و منطقی برای ورود به حریم خصوصی دیگران و الغای این حق نیست.
Survey on entering to privacy in intelligence-security activities in the framework of the juridical principles and rules
چکیده [English]
By introducing the Islamic system model, intelligence agencies of Islamic Republic of Iran has always been faced with this question that within the framework of Shari'ah standards, what are the limits of entering to privacy? This research utilizes descriptive-analatical method based on the principles of rational argument and narrative in the framework of the principles and rules of jurisprudence. It must be said that by separating personal satisfaction from typical satisfaction, there is no need for personal satisfaction in governmental interventions and intelligence agencies have the right to inspect the suspects, but for personal involvement, personal satisfaction is necessarily required and by dissatisfaction the privacy violation is not allowed. by examining the principle of inexistency of velayah, the precautionary principle, the permissibility principle and admission principle, there is no difference in principles in interferencing between Individuals and legal entities and citizens and rulers are the same about that, therefore, privacy violations not permitted from any sides and needed to reason in every cases. also based on the domain of Islamic government assignments and reasons, (public interest) is not rational and logical criteria for entering to the privacy of others and to abolish this right.