TY - JOUR ID - 70522 TI - نقد اطلاق ماده 448 قانون مدنی در اشتراط اسقاط خیار رؤیت JO - فقه JA - JF LA - fa SN - 1735-3181 AU - کیخا, محمدرضا AU - موذنی بیستگانی, حمید AD - دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران. AD - دکترای رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 28 IS - 106 SP - 84 EP - 108 KW - ماده ۴۴۸ ق.م.ا KW - خیار رؤیت KW - اشتراط اسقاط KW - فساد شرط KW - اسقاط کافه خیارات DO - 10.22081/jf.2021.59879.2215 N2 - مطابق ماده ۴۴۸ قانون مدنی، سقوط تمام یا بعضی از خیارات را می‌توان در ضمن عقدْ شرط نمود. در حال حاضر نیز در اغلب مبایعه‌نامه‌ها اشتراط اسقاط کافه خیارات صورت می‌پذیرد که این اشتراط حسب قانون مذکور، وجاهت قانونی دارد. این در حالی است که بحث از فاسد و یا مفسدبودن شرط مذکور در خیار رؤیت میان فقهای امامیه و حقوق‌دانان از دیرباز مطرح بوده است. شیخ انصاری با اثبات تفاوت ماهوی میان اشتراط مذکور در باب خیار رؤیت با دیگر ابواب، به اثبات این پرداخته که اشتراط مذکور -در جایی که معلومیت مبیعْ محصول توصیف بایع باشد- مستلزم تعارض در التزامات بیع است، و در نتیجه آن را در همین فرضْ فاسد و مفسد عقد می‌داند. بنابراین با توجه به تفاوت ماهوی خیار رویت با خیارات دیگر این سوال مطرح می‌گردد که اطلاق ماده 448 قانون مدنی چگونه قابل توجیه است؟ بر پایه یافته‌های این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی به نگارش در آمده، اصل استدلال ایشان موردتأیید است، در نتیجه اشتراط مذکور فاسد است؛ گرچه به نظر نمی‌رسد که موجب فساد عقد شود. لذا پیشنهاد می‌گردد قانون‌گذار با افزودن تبصره‌ای به ماده فوق، خیار رؤیت را استثنا نماید. UR - https://jf.isca.ac.ir/article_70522.html L1 - https://jf.isca.ac.ir/article_70522_3747363630ac2350110f094bfb644d91.pdf ER -